10. Rozwiazania tymczasowe


10.1 Wstęp
Rowerzyści nie lubią żadnych utrudnień na trasie rowerowej, zwłaszcza jeśli z ich powodu muszą hamować i zsiadać z roweru. Ponadto, rowerzyści nie lubią też objazdów. Dlatego w tymczasowych rozwiązaniach inżynierii ruchu,
wynikających z prowadzonych robót, należy starać się zapewnić możliwie płynną jazde rowerów. Na jezdni może odbywać się wiele rodzajów prac. Roboty, o których jest mowa w niniejszym rozdziale, obejmują prace prowadzone wzdłuż lub w poprzek jezdni, jak również takie roboty budowlane w pobliżu jezdni, które mogą w mniejszym lub większym stopniu utrudnić ruch. W wielu przypadkach obejmuje to układanie kabli i rur, często w połączeniu z infrastrukturą mieszkaniową.

[...]

Sformułowanie zaleceń dla rozwiązań tymczasowych nie jest sprawą łatwą. Każda sytuacja tymczasowa jest bowiem inna. Tym niemniej, systematyczne podejście do tymczasowych sytuacji organizacji ruchu drogowego jest konieczne, aby zagwarantować płynność ruchu oraz bezpieczeństwo, zwłaszcza dla rowerzystów i pieszych. W dodatku, takie podejście pozwala władzom drogowym na lepszą kontrolę robót. Doświadczenie pokazuje, że stosując istniejące zalecenia, zawsze w dostateczny sposób bierze się pod uwagę ruch zmotoryzowany, ale czasami nadużywana jest łatwość, z jaką rowerzyści dostosowują się do sytuacji na drodze. Zbyt łatwo zakłada się, że rowerzyści mogą zsiąść z roweru i iść na piechotę, prowadząc rower, przenosić rower czy dokonywać objazdów. Jest jasne, że taka praktyka nie pasuje do filozofii ukierunkowanej na promocję użycia roweru i stąd nie jest zgodna z niniejszym "Podręcznikiem projektowania". Pewien poziom utrudnień jest często nieunikniony, ale zawsze należy starać się zminimalizować negatywne efekty rozwiązań tymczasowych. Można to uczynić stosując się w maksymalnym możliwym stopniu do pięciu głównych wymogów.

10.1.1 Odniesienie do pięciu głównych wymogów
W odniesieniu do rozwiązań tymczasowych, pięć głównych wymogów można przedstawić przy pomocy następujących kryteriów:

Dobrze jest być świadomym, że rozwiązania tymczasowe maja wpływ nie tylko na dany odcinek ulicy czy skrzyżowanie, ale także mogą wpływać na cała trasę rowerową i spójność sieci rowerowej w mieście. W przypadku rozwiązań tymczasowych dla rowerów, bardzo wazne jest, aby minimalizować szkodliwy wpływ na jakość istniejących rozwiązań rowerowych. Kiedy ustępstwa co do jakości są nieuniknione, w kwestiach dotyczących spójności i bezpieczeństwa można ustępować dopiero w ostateczności. Tymczasowe ograniczenia jakości mogą dotyczyć w pierwszej kolejności atrakcyjności, potem wymogów wygody, a potem bezpośredniości. Przy stosowaniu rozwiązań tymczasowych, należy starać się utrzymać jakość istniejącej trasy rowerowej. Rekomendacje dla rozwiązań tymczasowych, omówione w dalszej części tego rozdziału, opierają się zatem na głównych wymogach, przedyskutowanych w 2.3. Oczywiście, całkowita ciągłość jakości w pobliżu prowadzonych robót nie jest zawsze możliwa, ale odpowiednie rozwiązania mogą zapewnić utrzymanie wygody i bezpieczeństwa drogowego rowerzystów na akceptowalnym poziomie.

Specyfikacja i monitoring
Jakość rozwiązań tymczasowych może być gwarantowana jedynie wtedy, kiedy są wykonywane szybko i poprawnie. Aby to osiągnąć, przede wszystkim należy w specyfikacjach zawrzeć rekomendowany projekt tymczasowego rozwiązania wraz z kosztami oszacowanymi w drodze przetargu. Dzięki temu, stosowane rozwiązania będą możliwe do wyegzekwowania przez kontrahenta lub władze drogowe, a na rozwiązania tymczasowe zwracane będzie większa uwaga. Po drugie, ważne jest, by podczas wykonywania robót, stan rozwiązań tymczasowych był regularnie monitorowany. Jest to niezbędne z powodu często dynamicznego charakteru prac, obejmującego na przykład transport materiałów. W specyfikacji powinny zostać określone forma i rozmiary rozwiązań tymczasowych za dnia (kiedy prowadzone są roboty), jak również w nocy (kiedy zazwyczaj nie toczą się żadne prace).

[...]

10.1.2 Forma, funkcja i użytkowanie
Tymczasowe rozwiązania bardzo psują równowagę między formą, funkcją i użytkowaniem. Sprawy, wymagające uwagi w pierwszej kolejności, to:

Często próbuje się utrzymać funkcję trasy zarówno dla ruchu rowerowego, jak i zmotoryzowanego. Objazdy są często postrzegane, zwłaszcza przez rowerzystów, jako utrudnienie. Tymczasem najczęściej można zarzucić funkcję parkingową ulicy -to zaś daje więcej miejsca dla ruchu. Jeśli chodzi o użytkowanie, zazwyczaj w wielu przypadkach szybkość przejazdu będzie znacznie zredukowana. Użytkownicy drogi będą musieli dostosować swoją prędkość, co ma konsekwencje dla przepustowości odcinków ulic czy skrzyżowań. Jeśli tymczasowe roboty zajmują długi odcinek ulicy, a natężenie ruchu jest duże, to pożądane jest skierowanie części ruchu inną trasą.
Ponieważ rowerzyści zajmują stosunkowo mało miejsca, niemal zawsze będzie możliwe utrzymanie trasy ruchu rowerowego (jeśli to konieczne, to po skromnym pasie dla rowerów). Zatrzymywanie i zsiadanie z roweru jest niesłychanie uciążliwe dla rowerzystów. Dlatego też tymczasowe rozwiązania powinny być projektowane w taki sposób, aby nie było to konieczne. Wiele lokalnych władz [w Holandii, przyp. tłum.] już dało dobry przykład, rezygnując ze znaków drogowych, które nakazywały zsiadanie z roweru. Forma przyjęta jako rezultat prac drogowych będzie często miała niekorzystny wpływ na wygodę jazdy rowerem. Ale, jak już wspomniano, jest to mniej istotne, niż ustępstwa co do bezpośredniości, albo - co gorsza - bezpieczeństwa jazdy.

[...]

Powrót na górę strony