Standardowe rozwiązania elementów infrastruktury rowerowej: wjazdy i wyjazdy na drogi rowerowe

Niniejsze rozwiązania podają minimalne szerokości, promienie łuków itp. wymiary krytyczne, chyba, że w wyjaśnieniach stwierdzono inaczej. Projektant powinien korzystać z podanych przykładów, identyfikując krytyczne punkty projektowanych elementów infrastruktury i stosując podane wymiary standardowe. Podane rozwiązania wynikają z dobrej praktyki i zaleceń holenderskiego podręcznika projektowania przyjaznej dla rowerów infrastruktury "Postaw na Rower".
Zjazd z jezdni ulicy, gdzie ruch rowerowy odbywa się na zasadach ogólnych na wydzieloną jednokierunkową drogę rowerową. (UWAGA: jednokierunkowa wydzielona droga w niniejszym przykładzie może stać się dwukierunkową, proszę zwrócić uwagę, że jednokierunkowość omawianego odcinka wynika z jego podstawowej funkcji - wychwytywania rowerzystów poruszających się po jezdni na zasadach ogólnych). Zjazd musi być zaprojektowany dla prędkości około 30 km/godz. i dobrze widoczny. W przeciwnym razie wielu rowerzystów może go przeoczyć, a konieczność gwałtownego hamowania i skręcania w ostatniej chwili może powodować, że wielu rowerzystów zrezygnuje z poruszania się po drodze rowerowej. Zaproponowane rozwiązanie całkowicie eliminuje typową sytuację, kiedy samochody wyjeżdżające z ulicy poprzecznej całkowicie blokują wjazd na drogę rowerową, umieszczony w rejonie przejscia pieszego przez ulicę poprzeczną. W sytuacji, gdy z przejścia pieszego przecinającego pas rowerowy korzysta bardzo wiele osób i istnieje uzasadniona obawa, że będą oni wchodzić na pas rowerowy i blokować go, można przesunąć zjazd na wydzieloną drogę rowerową dalej za przejście piesze. Z drugiej strony bliskie położenie zjazdu oraz przejścia pieszego (poniżej 2,0 m) eliminuje groźbę blokowania zjazdu przez nielegalnie parkujące samochody, które w tej sytuacji musiałby parkować na przejściu pieszym. Projektant musi przeanalizować sytuację projektową i dostosować rozwiązanie typowe do zastanych warunków. Musi jednak zachować krytyczne parametry podane na szkicu poniżej, szczególnie promienie łuków, minimalne przekroje oraz prędkość projektową. Kliknij na rysunek poniżej, aby zobaczyć powiększenie.
Zjazd z jezdni na drogę rowerową
Wyjazd z wydzielonej drogi rowerowej na jezdnię drogi z dopuszczonym ruchem rowerowym oraz na przejazd rowerowy przez jezdnię. Takie rozwiązanie musi brać pod uwagę nie tylko rowerzystów, poruszających się po wydzielonej drodze rowerowej i po przejeździe (prostopadle do osi jezdni), ale także rowerzystów poruszających się po jezdni i skręcających na wydzieloną drogę rowerową oraz wyjeżdżających z drogi rowerowej na jezdnię w prawo. Typowym, szkolnym wręcz błędem wielu projektantów jest pomijanie tych relacji i brak odpowiedniego wyłukowania krawędzi jezdni i wydzielonej drogi rowerowej. Wskutek tego rowerzyści często muszą wykonywać na jezdni karkołomne manewry, próbując dopasować tor ruchu do "kwadratowej" geometrii wjazdu. Poniżej znajduje się szkic rozwiązania typowego, o maksymalnych parametrach i zabezpieczeniach przed blokowaniem wyjazdu przez nielegalnie parkujące samochody. Rzeczywiste parametry należy dostosować do rzeczywistych warunków (np. spodziewane natężenie ruchu na drodze rowerowej i jezdni podyktuje wielkość obszaru akumulacji, a nielegalne parkowanie podyktuje konieczność stosowania słupków, blokujących wjazd i nielegalne parkowanie na drodze rowerowej). Kliknięcie na rysunek powiększy go znacznie.
Wyjazd z drogi rowerowej
Wyjazd z dwukierunkowej drogi rowerowej na przejazd rowerowy przez jezdnię, gdzie ruch rowerowy nie jest dopuszczony. W takiej sytuacji omówione w przykładzie powyżej wyłukowania krawędzi jezdni i drogi rowerowej są oczywiście zbędne. Ale przykład ilustruje kolejny problem, dotyczący położenia wydzielonej drogi rowerowej względem chodnika i jezdni oraz kolizji między pieszymi i rowerzystami poruszającymi się na wprost i rowerzystami oczekującymi przed przejazdem na zielone światło lub wolną drogę. Przed przejazdem rowerowym konieczny jest na drodze rowerowej obszar akumulacji o długości co najmniej 2,0 tak, aby rowerzyści oczekujący na zielone światło nie blokowali chodnika ani drogi rowerowej na wprost. Projektant powinien wziąć poniższy przykład pod uwagę, projektując przebiegi wydzielonych dróg rowerowych i rozważając ich położenie względem chodnika i jezdni. Obszar akumulacji jest absolutnie niezbędny, choć czasem, dla relacji o minimalnym ruchu i w niektórych sytuacjach, może być modyfikowany (np. przez ukośne ustawienie rowerzystów oczekujących na zielone światło - ale wtedy zawsze w kierunku przeciwnym do ruchu samochodów, aby ułatwić kontakt wzrokowy). Kliknij na rysunek poniżej, aby powiększyć:
Wyjazd z drogi rowerowej

Zobacz też:
 Powrót do działu "Infrastruktura"
Opracowanie: Pracownia Edukacji Marcin Hyła