Kraków od 1993 roku ma
zapisy dotyczące polityki rowerowej i
jest pierwszym miastem w Polsce, które po roku 1989 wprowadziło kwestie
rowerowe do planowania miejscowego. W ramach przyjętej przez Radę
Miasta Krakowa w 1993 roku polityki transportowej znalazły się zapisy o
budowie 355 km tras rowerowych, autorstwa dr Tadeusza Kopty. Mimo, że
zapisy te w ogromnej większości niestety nie zostały zrealizowane
(często wręcz
dochodziło do sytuacji, kiedy miejskie inwestycje i remonty
uniemożliwiły budowę zaplanowanych tras rowerowych), to do dziś są
podstawą i punktem odniesienia dla wszystkich działań "rowerowych"
miasta.
Od 1993 roku zdarzyło się sporo. Więcej na temat historii "walki o ścieżki rowerowe" można przeczytać tutaj. W każdym razie obecnie - choć na pierwszy rzut oka niekoniecznie jest to oczywiste - idziemy (jedziemy) w dobrym kierunku i rowerowy Kraków powinien pomału stać się rzeczywistością. W roku 2004 krakowska polityka rowerowa składa się z następujących elementów:
Proszę
zwrócić uwagę, że wszystkie powyższe elementy stanowią "Pakiet
rowerowy" dla gmin, czyli
podstawowy instrument, gwarantujący powodzenie polityki rowerowej,
proponowany przez sieć Miasta dla rowerów.
Pakiet został opracowany na podstawie doświadczeń Gdańskiego
Rowerowego Projektu Inwestycyjno - Promocyjnego i doświadczeń
krakowskich.
Ważnym praktycznym elementem polityki rowerowej Krakowa jest wniosek, złożony przez Urząd Miasta Krakowa do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie programu budowy podstawowego układu tras rowerowych ze środków Unii Europejskiej - Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego. Wniosek (plik w formacie *.pdf) jest dostępny tutaj. Wszystkie te elementy stanowią o tym, że krakowska polityka rowerowa jest wzorcowa w skali Polski i niebawem powinna przynieść wymierne rezultaty.
W
przyszłości kluczowe dla
długofalowego sukcesu polityki rowerowej
Krakowa będą trzy planowane inwestycje strategiczne miasta:
Wszystkie te wielkie
inwestycje pokrywają się z obszarami, które
dziś
blokują międzydzielnicowy ruch rowerowy w
kierunku północno
- zachodnim (Nowy
Kleparz), północno - wschodnim (tramwaj na
Mistrzejowice) oraz południowym i południowo - wschodnim
(Zabłocie). W
ramach tych
inwestycji istnieje możliwość wprowadzenia rozwiązań
infrastrukturalnych,
uwalniających dla ruchu rowerowego zablokowane relacje.
Doskonałym
wzorem dla takiego podejścia powinien być projekt przebudowy Ronda
Mogilskiego, który bez dodatkowych kosztów całkowicie
uwolni dla rowerzystów zablokowane dotąd relacje śródmiejskie i
międzydzielnicowe na wschód od ścisłego centrum Krakowa.
Na koniec jedna istotna uwaga: w Krakowie jest obecnie ok. 1200 km ulic. Wydzielonych dróg rowerowych docelowo będzie najwyżej około 100 - 120 km (oprócz tras rekreacyjnych o nieutwardzonej nawierzchni). Pozostałą sieć będą stanowić ulice o ruchu mieszanym, przyjazne dla rowerów: z uspokojonym ruchem samochodowym oraz kontrapasami rowerowymi w jezdni ulic jednokierunkowych. Opracowanie: Marcin Hyła, Miasta dla rowerów |
Docelowy
układ głównych tras rowerowych w Krakowie:
Nie tylko trasy główne: Oprócz tras głównych, planowane jest wiele tras zbiorczych (dzielnicowych) oraz szlaków rekreacyjnych, wyprowadzających ruch rowerowy poza miasto. Wszystkie są w założeniu połączone z układem 10 tras głównych. Ruch rowerowy w Krakowie będzie odbywał się nie tylko na wydzielonych drogach rowerowych, ale przede wszystkim w ulicach uspokojonego ruchu (strefy "tempo 30", strefy zamieszkania) oraz na kontrapasach rowerowych, wyznaczonych w jezdni pod prąd ulic jednokierunkowych. Docelowo nie będzie w Krakowie miejsca, gdzie nie da się dojechać wygodnie na rowerze poza dużym ruchem samochodowym lub po wydzielonych drogach rowerowych. Kiedy to będzie? Obecnie istnieje podstawowa część Trasy na Ruczaj oraz śródmiejskie odcinki Trasy Bulwarów Wiślanych. W 2006 roku powinna być gotowa północna część Centralnej Magistrali Rowerowej między Politechniką, Rondem Mogilskim i Mostem Kotlarskim oraz cała Trasa do Huty. System rowerowy Krakowa to:
|